WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE •

ტვინის ექსპერიმენტული იმპლანტი აფიქსირებს და აქრობს ტკივილს რეალურ დროში


ცხადია, ყველას გვძულს, როდესაც გადატვირთული დღეების ბოლოს თავის ტკივილიც დაგვემატება და მედიკამენტის მიღების გარდა სხვა გზა უბრალოდ არ გვრჩება, შემდეგ კი ველოდებით თუ როდის გაივლის ტკივილი. 

დააააა, თუ ყველაფერი კარგად ჩაივლის, მომავალში თავის ტვინის იმპლანტი შეაჩერებს ტკივილს ჯერ კიდევ მანამდე, სანამ ის შემოგვიტევს, ამისათვის კი ნიუ-იორკის უნივერსიტეტის (NYU) მკვლევრებს უნდა ვუმადლოვდეთ. 

Photo Via Wonderful Engineering

იმპლანტი, ადრეულ ექსპერიმენტულ ეტაპზე იმყოფება და ტესტირებულ იქნა ვირთაგვებზე.
იმპლანტი შეიძლება ჯერ კიდევ შორს იყოს სამედიცინო გამოყენებისაგან, მაგრამ მნიშვნელოვანი მიღწევაა ტკივილის მართვის სფეროში.
პირველ რიგში, ეს არის პირველი შემთხვევა, როდესაც იმპლანტმა გააკეთა ყველაფერი მიღებული სიგნალის შესაჩერებლად (ტკივილის სიგნალის შესაჩერებლად).
ამ დრომდე, იმპლანტებს იყენებდნენ ტექსტების გასაგზავნად, უკუკავშირის მისაღებად და ასევე, იმპლანტმა მაიმუნებს შესაძლებლობა მისცა საკუთარი გონების გამოყენებით თამაში ეთამაშათ.

ნიუ-იორკის უნივერსიტეტის მკვლევრებმა შეძლეს სიგნალის გამოყენება ტკივილის პროგნოზირებისთვის და შემდეგ სხვა სისტემის გამოყენება მის ჩასახშობად.
ტკივილის პროგნოზირების მიზნით, გუნდმა თავის ტვინის წინა საყრდენ ქერქში (ACC), რომელიც ცნობილია, როგორც ტკივილის სიგნალების გადამამუშავებელი რეგიონი, ელექტროდები ჩანერგა.
ტკივილის შესამცირებლად მათ შუბლის ქერქის რეგიონში (PFC) ოპტიკურ ბოჭკოვანი კაბელი გამოიყენეს.
წინა კვლევამ აჩვენა, რომ ნეირონების აქტივაცია PFC რეგიონში ამცირებს ტკივილის სიგნალებს როგორც ვირთხებში, ასევე პრიმატებში.
როდესაც ACC იღებს ტკივილის სიგნალებს, იმპლანტი მიმართავს ოპტიკურ ბოჭკოს აქტივაციისთვის, ხოლო სინათლეს ნეირონებისკენ PFC ზონაში მიმართავს - ააქტიურებს მათ.
ტკივილის გამოვლენა და გაქრობა/მკურნალობა რეალურ დროში ხდება.

მაგრამ, როგორ გვეტყვის ვირთხა, რომ მისი ტკივილი გაქრა?
 
გაფრთხილება | არც ისე სასიამოვნო იქნება ამ სტატიის კითხვის გაგრძელება.
 
იმისთვის, რომ მეცნიერებს გაეგოთ მუშაობს თუ არა ეს იმპლანტი, ვირთაგვებს მწვავე მექანიკური ტკივილი მიაყენეს, მაგალითად, ფეხის წვერებზე წვეტიანი საგნით უჩხვლიტეს, რასაც დაუყოვნებლივი რეაქცია უნდა მოჰყოლოდა.
როდესაც იმპლანტი დაყენებული იყო, თაგვებმა თათები 40%-ით ნელა მოიგერიეს.
მეცნიერებმა თაგვებს ორ კამერაში თავისუფალი გადაადგილების შესაძლებლობაც მისცეს.
ერთში იმპლანტანტმა მხოლოდ მტკივნეული ბიძგის საპასუხოდ იმუშავა, მეორეში კი - შემთხვევით.
 
ვირთხებმა ძველ კამერაში უფრო მეტი დრო გაატარეს, რაც მიუთითებს იმაზე, რომ მკურნალობამ აშკარად შედეგი გამოიღო.
კვლევის შედეგები გამოქვეყნებულია ჟურნალში Nature Biomedical Engineering.
სამუშაო ასევე ხელს უწყობს ტკივილის მართვის ალტერნატიული თერაპიის დემონსტრირებას.
ოპიოიდების[1] ხანგრძლივად გამოყენება ტკივილის შესამსუბუქებლად ასევე იწვევს დამოკიდებულებას დანიშნულ წამლებზე.
» ”იმის გამო, რომ მოწყობილობა მხოლოდ ტკივილის დროს აქტიურდება, ეს ამცირებს ზედმეტი გამოყენების რისკს და ტოლერანტობის განვითარების პოტენციალს.
ოპიოიდებისგან განსხვავებით, იმპლანტი ტკივილის შემსუბუქების გარდა სხვა სარგებელს არ იძლევა, რაც ამცირებს დამოკიდებულების რისკს”, - თქვა ასისტენტ პროფესორმა ჯინგ ვანგმა, კვლევის ერთ–ერთმა ავტორმა. 

[1] ოპიოიდები — ნივთიერებები, რომლებსაც შეუძლიათ ოპიოიდურ რეცეპტორებთან დაკავშირება. ეს რეცეპტორები უშუალოდ ცენტრალურ ნერვულ სისტემასა და კუჭ-ნაწლავის ტრაქტში მდებარეობს. ოპიოიდებს, რომლებიც სტუქტურულად ძალიან ჰგავს მორფინს, ოპიატებსაც უწოდებენ.


ℹ თუ ტექნოლოგიური და სამეცნიერო თემები გაინტერესებთ, შემოგვიერთდით "ფეისბუქსა" და "ინსტაგრამზე" 💙
წყარო: Interesting Engineering