მეცნიერებმა დაადგინეს, რომ ბგერის სიჩქარე ღამურების ტვინშია კოდირებული
როგორც ჩანს, ღამურები "სუპერ ძალებით" იბადებიან: დროის სიზუსტის ზებუნებრივი შეგრძნებით.
მკვლევრებმა აღმოაჩინეს, რომ პირველივე ფრენისთანავე ამ ექოლოკაციურმა ძუძუმწოვრებმა რატომღაც ზუსტად იციან, თუ რამდენი დრო სჭირდება მათი ხმის ტალღებს მსხვერპლამდე მისაღწევად.
ბგერის ტიპიური სიჩქარის ეს თანდაყოლილი საცნობარო წერტილი მათ საშუალებას აძლევს, შეაფასონ მანძილი დროის ერთეულებში და არა სივრცის ერთეულებში, როგორც ჩვენ.
ადამიანებისგან განსხვავებით, რომლებიც მნიშვნელოვნად ეყრდნობიან მხედველობას, ღამურების მრავალი სახეობა ყურებით "ხედავს" მათ გარშემო არსებულ სამყაროს.მკვლევრებმა აღმოაჩინეს, რომ პირველივე ფრენისთანავე ამ ექოლოკაციურმა ძუძუმწოვრებმა რატომღაც ზუსტად იციან, თუ რამდენი დრო სჭირდება მათი ხმის ტალღებს მსხვერპლამდე მისაღწევად.
ბგერის ტიპიური სიჩქარის ეს თანდაყოლილი საცნობარო წერტილი მათ საშუალებას აძლევს, შეაფასონ მანძილი დროის ერთეულებში და არა სივრცის ერთეულებში, როგორც ჩვენ.
» "ეს შეიძლება სემანტიკურ განსხვავებად ჟღერდეს, მაგრამ, ვფიქრობ, ეს ნიშნავს, რომ მათი სივრცული აღქმა არსებითად განსხვავდება ადამიანისა და სხვა ვიზუალური არსებებისგან, ყოველ შემთხვევაში, როდესაც ისინი სონარს ეყრდნობიან”, - ამბობს ზოოლოგი და ნეირომეცნიერი იოსი იოველი თელ–ავივის უნივერსიტეტიდან.
თუმცა, როგორც ჩვენს თვალებს შეუძლიათ ჩვენი მოტყუება, ყოველთვის არც ღამურების მიერ ინტერპრეტირებული ექო არის ზუსტი.
როდესაც მკვლევრებმა ჰაერში ხმის ნორმალური სიჩქარით მანიპულირება მოახდინეს, მათ დაადგინეს, რომ შეეძლოთ ღამურის ფრენის ფოკუსირების დარღვევა.
ექსპერიმენტის თანახმად, გუნდმა ექვსი ახალშობილი ღამურა ჩვეულებრივ ატმოსფერულ პირობებში, ხოლო ხუთი ახალშობილი ჰელიუმით გამდიდრებულ სივრცეში მოათავსა, რაც ზრდის ბგერის სიჩქარეს.
ამ ორი ჯგუფის ექოლოკაციის შესაძლებლობები ტესტირებულ იქნა შესაბამის პირობებში.
როდესაც ჰელიუმით მდიდარ სივრცეში მოთავსებულმა ახალშობილებმა, "ჰელიუმის ლეკვებმა", საკვებისკენ სწრაფვა დაიწყეს, გამოავლინეს იგივე ექოლოკაციისა და ფრენის ქცევა, როგორც ნორმალურ ჰაერში მყოფმა ნაშიერებმა, "ჰაერის ლეკვებმა".
როდესაც ღამურა სადმე მიფრინავს და დაშვება უწევს, მას სჭირდება მისი ხმისა და ტანის ზუსტი კოორდინაცია.
ღამურის სამიზნესთან მიახლოებისთანავე იზრდება მისი ექოლოკაციის სიჩქარე, ხოლო როდესაც მიწზე დასაშვებად შენელდება, ის ატრიალებს სხეულს და ფეხებს მაღლა ჭიმავს.
ამასთან, იმ გარემოში, სადაც ბგერის სიჩქარე იზრდება, ეს ყველაფერი ბევრად უფრო სწრაფად ხდება, რის გამოც ნაშიერები უშუალოდ მათი სამიზნის წინ ეშვებიან.
მრავალი მცდელობის მიუხედავად, "ჰელიუმის ლეკვები" სამიზნემდე მიღწევას ხმის ნორმალური სიჩქარის გამოყენებით ცდილობდნენ. — მათ არასოდეს უსწავლიათ შეცდომებზე.
ამასობაში, "ჰაერის ლეკვები" ზუსტად იქ დაეშვნენ, სადაც გეგმავდნენ.
ეს მიანიშნებს, რომ ღამურებს აქვთ თანდაყოლილი შეგრძნება დაბადებისთანავე ხმის სიჩქარის მიმართ, რომლის შეცვლა ნასწავლი გამოცდილებით შეუძლებელია.
წყარო:ScienceAlert
