WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE • WWW.FUTUREPOST.GE • მომავლის პოსტი • @FUTUREPOSTGE •

ციმბირის ჯოჯოხეთის ხმები


არსებობს ერთი ურბანული ლეგენდა, რომელიც ბევრს აშინებს.
ამბავი ასეთია: 1989 წელს, ციმბირში რუსმა მეცნიერებმა 14.5 კმ სიღრმეზე ჭაბურღილი გაბურღეს. 
საბურღმა ხვრელი გახვრიტა და ცარიელ სივრცეში გაიჭრა. 
მეცნიერებმა ხვრელში აპარატურა ჩაუშვეს იმის სანახავად, თუ რა იყო შიგნით.

ტემპერატურა დაახლოებით 1100 ° C იყო (დაახლოებით 2000 ° F), მაგრამ რეალური შოკი ჩაწერილი ხმებია.
მიკროფონის დადნობამდე მათ მხოლოდ 17 წამი ჰქონდათ რათა ხმა ჩაეწერათ, მაგრამ ეს იყო ჯოჯოხეთური ყვირილის 17 უსაშინელი წამი:


მას შემდეგ, რაც მეცნიერები დარწმუნდნენ, რომ ჯოჯოხეთის ხმები მოისმინეს, კვლევის ტერიტორია დატოვეს. 
ხოლო, რამდენიმე მეცნიერს, რომლებიც ღამით ადგილზე დარჩნენ, კიდევ უფრო შოკის მომგვრელი რამ ელოდათ.

ჭაბურღილიდან მანათობელი გაზის კონსისტენცია ამოიფრქვა, რომელიც გიგანტურ ფრთიან დემონს მიამსგავსეს, და რუსულად "მე გავიმარჯვე" გაისმა.

როგორც უცნაურობასთან შეხების ბოლო შტრიხი, ცნობილი გახდა, რომ ექიმებმა ყველა ადგილზე მყოფ მკვლევარს დამამშვიდებლები მისცეს, რათა მათი მოკლევადიანი მეხსიერება წაეშალათ. 

1989 წლიდან ეს ამბავი ფართოდ დაიბეჭდა მცირე ქრისტიანულ გამოცემებში, გაზეთებში და ა.შ., მაგრამ დიდი ყურადღება არ მიუქცევია დიდ მედია საშუალებებს. 

ზოგიერთმა ევანგელისტმა და ბიბლიურმა ლიტერატურისტმა ეს ინციდენტი ფიზიკური ჯოჯოხეთის არსებობის მტკიცებულებად მოიხსენიეს.

ცხადია არსებობს ორი აზრი ამ ჩანაწერების ავტენტურობასთან დაკავშირებით, თუმცა არსებობს ფაქტებიც. 
ერთ-ერთი ფაქტი კი არის ის, რომ ციმბირში ადრე აღნიშნული ხვრელი უბრალოდ არ არსებობდა. 

სრული სტატიის ინგლისური ვერსია ნახეთ ბმულზე


ℹ თუ ტექნოლოგიური და სამეცნიერო თემები გაინტერესებთ, შემოგვიერთდით "ფეისბუქზე" 💙
წყარო: Skeptoid